maandag 23 november 2009

Coco krijgt pijnstillers

Coco zegt...


Vanavond moesten Bindi en ik weer in ons reismandje. Daar hadden we geen zin in, want daar hadden we gisteren ook al in gezeten, maarja, het moest van het baasje. Die nam ons mee naar de dierenarts. Bindi moest haar hechtingen van de sterilisatie eruit laten halen en mijn baasje wilde dat ik ook even werd onderzocht. Mijn baasje denkt namelijk dat ik pijn heb aan mijn onderrug. Dat komt omdat als ze soms mij daar aait ik dan heel hard naar haar blaas. Ook als Bindi daar in de buurt komt geef ik haar vaak een tik, want ik vind dat niet leuk.

Toen ik aan de beurt was werd ik heel zenuwachtig. Die vreemde mevrouw die aan mij ging zitten, bah. Ik heb toen heel hard naar haar gegromt. Mijn baasje liep toen de kamer uit en toen kwamen er twee andere mensen bij met hele enge handschoenen aan en een handdoek. Toen gingen ze mij helemaal onderzoeken. Ik vond dat zo verschrikkelijk dat ik mijn ontlasting niet meer op kon houden en heel hard heb geschreeuwd.

Nu heeft mijn baasje Metacam meegekregen, dat is een pijnstiller. Als ik niet meer blaas als ze mij bij mijn onderrug aanraakt dan gaat de dierenarts onder narcose een röntgenfoto van mijn rug maken om te kijken of ik misschien spondylose of artritis heb. Dus nu moeten we nog even afwachten. Gelukkig ben ik alweer thuis en kan ik weer lekker gaan slapen. Wat een vreselijke avond!

Pootje,





Prinses Coco

vrijdag 13 november 2009

Bindi gesteriliseerd

Coco zegt...

Vanmorgen stond het baasje heel vroeg op. Mooi dachten Bindi en ik, krijgen we lekker vroeg eten! Maar niks was minder waar. Onze maagjes rommelden maar het baasje gaf ons maar geen eten. Hoe lief we ook keken en schattig we ook miauwden, we kregen helemaal niks.

Toen deed het baasje Bindi in haar reismandje en ik kreeg ik eindelijk mijn bakje brokjes, maar Bindi kreeg niks. Die moest nuchter blijven, zei het baasje, omdat ze gesteriliseerd zou worden vandaag. Daarom moest ik ook zo lang wachten op eten natuurlijk, anders was het zo zielig voor Bindi.

Kort nadat het baasje Bindi had weggebracht kwam ze weer terug. Ze heeft toen het hele huis schoongemaakt, zodat als Bindi weer terugkwam, ze geen stofzuiger of andere stresserige dingen zou horen. De dierenarts had gezegd dat Bindi aan het einde van de ochtend weer klaar zou zijn, maar om 12 uur s'middags was het baasje nog niet gebelt, dus belde ze zelf. Ze was heel erg ongerust, maar dat was nergens voor nodig, want alles ging goed. Een uurtje later mocht ze Bindi ophalen. Het arme ukje was helemaal gedesorienteerd en bibberde. Gelukkig had het baasje een lekker warm kattenkruikje en Bindi's lievelings dekentje meegenomen voor in de auto.

Toen Bindi thuiskwam heb ik haar meteen een bad gegeven. Ze stonk naar hondjes, dat kon natuurlijk niet. Dus heb ik haar helemaal schoongelikt. Bindi moest meteen plassen, maar dat ging niet zo goed, omdat ze nog niet op haar pootjes kon staan, dus ze viel steeds om, arme Bindi.

Het baasje heeft haar op bed gelegd waar ze lekker heeft geslapen. Daarna kreeg ze wat speciaal voer om aan te sterken en wat speciaal water. Ook had het baasje een Feliway stekker in het stopcontact gedaan die feromonen verspreid waar wij rustig van worden en waardoor we ons prettig voelen. Ze hoeft geen kapje om van de dierenarts, omdat haar hechtingen van binnen zitten, maar mocht ze veel aan haar wondje likken dan heeft het baasje een speciaal kattenrompertje voor haar gekocht.

Inmiddels stapt ze alweer rond door het huis. Het baasje blijft het hele weekend thuis om voor haar te zorgen, dus het komt vast allemaal goed!

Pootje,


Prinses Coco

zondag 8 november 2009

In bad

Bindi zegt...

Laatst moest ik weer een pipetje tegen de vlooitjes krijgen van mijn baasje. Dan doet mijn baasje mij ook altijd meteen even in bad, omdat de vlooitjes dan sneller weggaan en zodat ik daaraan kan wennen. Want wij Birmaantjes hebben nogal eens wat poep aan de broek hangen, zeg maar...

Ik vind het helemaal niet leuk om in bad te gaan. Zodra ik die kamer al zie dan begin ik te spartelen. Dat natte spul is echt irritant namelijk. Dat gaat overal tussen zitten en dan moet je de hele tijd schudden om het weer van je af te krijgen... Bah.

Maarja, ik weet inmiddels wel dat als ik braaf stil blijf zitten, dat het dan sneller voorbij is en ik dan lekker in de armen van het baasje mag liggen, gewikkeld in een verwarmde handdoek. En nu ben ik dan weer helemaal schoon en ruik ik lekker frisjes naar kamille!




Pootje,



Prinses Bindi


maandag 2 november 2009

Bindi en Coco aan de kuikens!

Bindi zegt...

Alvast even een waarschuwing voor mens-personen met een zwakke maag; daar zijn de foto's die mijn baasje van mij gemaakt heeft misschien niet zo geschikt voor!

Want mijn baasje heeft namelijk voor Coco en mij kuikentjes gekocht om op te peuzelen! In Hilversum is een speciale winkel die prooidiertjes verkoopt voor honden, katten, fretten en andere huisdieren. Kuikentjes worden daar ook verkocht en zijn heel gezond voor katjes, zo zegt mijn baasje. Ze zijn goed voor onze tandjes en zijn ook heel erg lekker! Je kan er trouwens ook leuk mee spelen en gooien, zo heb ik ontdekt, hihi.

Coco vind het niet echt zo lekker, maar ik vind ze geweldig! Ik eet zo twee kuikentjes achter elkaar op. Helemaal, met kop, pootjes, snaveltje, alles. Ik laat helemaal niets over. Daar is mijn baasje heel blij mee, want zo hoeft ze geen viezigheid op te ruimen.


We krijgen het als extraatje 1 keertje per week. Voor de rest krijgen we gewoon ons normale eten hoor, die lekkere brokjes, natvoer, gemalen vlees en kippennekjes. Maar de kuikentjes zijn mijn lievelings eten. Jummie!

Pootje,


Bindi